MOGOL Magnus

MOGOL Magnus

le Grand Mogol, nomen magni Indiae Monarchae. Hi ex Tamerlanis posteris, e Tartaria prodeuntes saeculo praeteritô Imperium hoc amplissimum et opulentissimum, incolis Indostan dictum, fundârunt. Vide infra, et P. de Valle, Itiner. tom. 2. et. 3. ut et supra in voce India. Addo, quod Rex Gelal Edim Muhammed, qui ante haud multos annos obiit, decimus fuit tertius ex Tamerlanis familia. Septimus Rex Accabas armis pariter ac ingenii perspicacitate totô orbe celebris inprimis fuit: cuius Maiestatem Kircherus descr. Chin. l. 2. c. 5. ita enarrat: In publico, inquit, auditorio eâ Maiestate refulgebat, ut pausi ex Monarchis simili formâ habitûs, quâ Numinis instar radiante diademate ex auro, perlis, lapidibusque inaestimabilis pretii se spectanduan praebet, in sede pari apparatu exornatâ. In manu globum tenet, quô se Orbis dominum summamque potentiam exprimit: Nudis pedibus more Maiorum sedet, qui a suis saepe saepius interdiu pretiosô liquore lavantur. Habet et appositum vas pretiosum liquorem continens, quô aestivô calore aut coeteris tempooribus, ubi placuerit, se reficiat. Idem, dum porro e Dan. Bartholo Iesuita recenset, ut in eiusmodi splendore comparuerit, cum P. Rudolfo Aquavivae aditum concederet, pergit: Numerus Principum praeter 20. Reges suos Vasalios, qui enm stipebant, non erat. Saracenorum more sedebant supra culcitramholosericô aurôque contextam, de qua merito dici poterat: Omnis lapis pretiosus operimentum eius. Capitis integumentum erat fascia aureis filis inaestimabilis pretii, lapidibus gemmisque, Indorum more Regum intorta: Vestimentum ad genu usque protensum aurô corusoum, nec non opere Phrygiô floribus foliisque intertextum: Cingulum non dispari ornatu concinnatum, nudis quidem pedibus, sed femorae subtilissimâ carbaso ad instar byssi variis striis, perlisque innexis incrispatâ spectabantur. Ad unum latus acinacis, ad alterum

Ephebis, arcubus, pharetris, coeterisque exoticis armis instructis circumdabatur. Loquenti gemmae quasi ex ore, tum ad recordationem eorum quae dixerat, tum ad Maiestatis magnitudinem demonstrandam, decidere videbantur. Verba, quae dicebat, arrectis auribus ab astantibus magnô silentiô excepta palimpsesto committebantur, etc. Confer Mandelslovium l. 1. 8. et seqq. Ditissimus autem hic Monarcha est, tum ob vim thesaurorum sibi a Maioribus relictam, tum ob absulutum suum in subditos imperium, tum ob immensitatem munerum ab exteris sibi missorum: Sed Imperium, post obitum praefati Gelal Edim Muhammed, filiorum eius de successione contendentium intestinis turbis gravissime concussum est; donec bis victô primogenitô Daraxâ, et tandem alicuius suorum vasallorum, ad quem confugerat, perfidiâ interempta: secundo genitô dein Schaschiâ, a minimo natu Murat Baks acie superatô: hunc tertiogenitus Aurangzebus, in convivio, una cum filio fuo, interemit, fraterni sanguinis purpurâ ad Imperium imbutus. Vide P. Henrici Roth. Relationem, apud Auctor. Diar. Europ. contin. 12. p. 153. et hîc infra.